11. ASTEA: The Final Countdown

Kaixo irakurle!

Abesti ezagun honek dioen moduan, etxera bueltatzeko egunak zenbatzen hasiak gara. 5 egun, 5 besterik ez eta berriz Elgoibar zapaltzeko aukera izango dut. Baina tira, bueltatzeko presarik ez dudanez, ez nahiz gehiegi arduratuko horrekin. Denborak bere bidea egin dezala eta listo!

Beno, eta orain bai, aste honek eman duenarekin hasiko naiz.

Egia esan, gertakari interesgarriagoak izan dituen asteak bizi izan ditut, baina iganderoko zitari ezin hutsik egin.

Orokorrean, bi gauza aipatuko nituzke aste honetatik: eguraldia eta lana.

Batetik, ez ohiko eguraldia eduki dugu azken egunotan. Atzo arratsaldean berau petraldu bazen ere, asteartetik ostiralera bitartean eguzkiak bere agerraldia egin du. Tenperatura goxoagoekin, ibilaldi zein korrika saioak egiteko aprobetxatu dut, beraz. Hala ere, haize irlandarrak edozein unetan astindu ditzake gure ileak, eguzkiaren efektua ezerezean utziaz.

Bestalde, lana aipatu nahiko nuke. Ostiralean Galvin´s Wines & Spirits enpresako praktikak bukatu nituen. Edukitako arazo txikiak izanda ere, esperientzia oso baliagarria izan da eta oso gustura sentitu naiz lankideekin. Bi hilabete eta erdian nire lantoki izan dena agurtzeko, bertako kide batzuekin argazki bat atera nuen, bizi osorako oroitzapen polit bat izango dena, inondik inora.

Azken egunak izaki, asteburu hau hemen biziko dudan azkena izan da. Berezitasun kutsu horrekin, aspaldiko partez, larunbata atseden hartzeko aprobetxatu nuen. Ostiral gauan ere zerbait hartzera irten ginenez, ondo etorri zitzaidan lasaitasun apur hau. Hala ere, beti dago zer egin, etxeko lanak kasu.

Larunbat arratsaldean, gutako gehienok batu ginen azken asteburua ospatze aldera. Etxean garagardo batzuk hartu ostean, erdigunean dagoen Old Oak pub-ean pasa genuen gaua. Beno gaua, hemen goizaldeko ordu bietan isten dituzte pub zein diskotekak... Hala ere, ospakizun gogoekin jarraitzen genuenez festa zertxobait luzatu zen.

Ez arduratu, "txupito" bakarra izan zen!

Imaginatuko duzuen bezala, gaurko eguna ez da produktiboegia izan. Bazkalostean, 15 minutu ingurura dagoen lakutxo batera gerturatu naiz, gorputz eta arima garbitzeko. Ondoren, ohi bezala, erresidentziako kiroldegira joan naiz. Jacuzzia, turkiar bainua, igerilekua....denetarik probatzeko eguna izan da gaurkoa. Hori gutxi ez, eta igerileku berak duen txirristan ibili gara jolasean, umeen pare.

Gaurko gaua lehen agurrak egiteko unea izan da ere. Gutako 3 lagun etxera joango dira bihar eta agur esateko aprobetxatu dugu igandearen azken tartetxoa.

Hortaz, hau izan da 11. aste irlandarrak eskaini didana. Hurrengo asteko sarrera azkena izango da, nire abentura amaierara iritsiko da eta.

Baina horretarako 7 egun geratzen direnez, denbora topera aprobetxatzen saiatuko naiz. Gainera, azken egunak libre izanda egiteko interesgarriak dauzkat buruan bueltaka.

Hurrengo astera arte lagunok!

ONDO IZAN!!!

10. ASTEA: Azken txanpan

Kaixo irakurle!

"Kalendarixuari jarriaz begira...", ume garaiko abestiak dioen bezala, etxera bueltatzeko eguna gero eta gertuago dago. Jadanik bi aste baino gutxiago falta dira Elgoibar berriz zapaltzeko. 

10. astea Corken, lehen 5 egunetan gertakari aipagarririk gabe, baina, asteburu potente batekin. Beraz, denbora askorik galdu gabe, aste honen errepasotxoarekin hasiko naiz.

Astelehena gogo gutxirekin hasi nuen. Lanean egiteko interesgarririk eduki ezean, bertara joatea, askotan, nekeza egiten da. Gainera, egun honetan kamioilariarekin banaketa egitea egokitu zitzaidan eta 8 ordu inguruko jardunaldia bete nuen, etxera guztiz estresatua iritsiz. Hurrengo egunak ere antzeko bidetik joan ziren, egiteko gutxirekin, alegia.

Ostiralean, zegoen egoera ikusita, lankideak 11ak inguruan etxera joateko baimena eman zidan, eguna hasteko berri bikaina, bai jauna! Eguraldia ere lagun izan genuen eta aukera aprobetxatuz korrika saio eder bat egin nuen Corkeko txoko aldenduetatik. Orain dela aste batzuk egin nuen lasterketaren ibilbidearen zati bat jarraituz, Lee ibaiaren ertzetik doan errepidea hartu nuen, mendebalderantz. Paraje honek eskeintzen zidan lasaitasuna eta ikuspegia aprobetxatuz, asko gozatu nuen. Ziur nago horrelako momentuak beti gogoratuko ditudala, batzuentzat oso gauza sinplea dirudien arren, niri, ikaragarri betetzen didate eta bizipen hauek.

Dutxa on bat hartu eta pasta pixka bat bazkaldu ostean, pilak kargatzeko siesta bat egitea baino gauza hobeagorik ba al dago? Neuk halaxe egin nuen eta gauean, Errege Kopako finala ikustera joan nintzen lagun batzuen etxera. Culé on batek desiratuko lukeen bezala, Real Madrid taldearen porrotak, eguna biribildu zuen.

Larunbata. Goizeko 7ak. Lo gehiegirik egin gabe baina martxan jarri beharra naukan, Galway zain baineukan. Hara iritsi aurretik, ordea, 3 orduko autobus bidaia egin behar nuen, aspergarria benetan.

Azalpen motz bat emate aldera, Galway, Irlandako mendebaldean kokatzen den hiria da, izen bereko badia batean. Herrialdeko laugarren hiririk jendetsuena da, 75000 biztanle inguru dituen arren. Bere lasaitasun eta giroagatik, bisitatzeko leku aparta da, dudarik gabe.

Hortaz, goizeko 11ak aldera iritsi nintzen bertara. Corken eguna eguzkitsu jeiki bazen eren, Galwayn aurkitu nuen eguraldia bestelakoa izan zen, hau da, euria eta haizea, "typical Irish". Berehala jarri nintzen martxan eta hiriaren erdigunea ezagutzeari ekin nion. Berau nahiko txikia da eta denbora gutxian bisita daiteke. Denbora soberan nuenez, Galwayko badiarantz jo nuen eta bertan igaro nuen bazkal ordura arteko tartea. Eguraldia petralduz zihoan arren, gozatu ederra hartu nuen badia ertzetik ibiltzen, benetan gomendagarria.

Corken eguna eguzkitsu baina...

Eyre Square

Oscar Wilde eta Eduard Wilde hizketan

Lynch´s Castle

Erdigunea

Spanish Arch

Eglington Canal

Galway Cathedral

Jarriko al gara?

Galway Bay

Galwayko badia

Galway Bay

Mutton Island-erantz

" Mutton Island-era iristeko pasabidetik badia eta Galway"

Erdigunera bueltatzeko bidean, australiar futboleko partida "amateur" bat ikusteko parada izan nuen badia ondoan zegoen zelai batean. Minutu batzuk eman nituen bertan, niretzako ezezagunak ziren erregelak ulertzen saiatzen. 

Kale musikari ugari ikusteko aukera izan nuen. Hona hemen ikusitako talde bat:

Euria ari zuenez, merkatal gune batean bazkaldu nuen etxetik ekarritakoa eta bertan egon nintzen denbora pixkatean. Eguraldiak hobetzeko itxurarik ez eta hiriaren bisita bukatutzat eman nuen. Autobusa hartzeko ordu batzuk falta zirenez, Galwayko pub zaharrenetako batera jo nuen eta garagardo batez gozatzeko aukera izan nuen, bakardadean, sutondoan, nire pentsamenduetan murgildurik.

 The King´s Head pub-a

Corkera bueltatu aurretik beste 3 orduko bidaia egin beharra neukan eta nahiko aspergarria izan zen arren, ez zitzaidan oso luzea egin. Erresidentzian, bertako lagun baten urtebetzea ospatzen ari ziren eta egun gogorra izan zen arren gerturatzea erabaki nuen. Gerturatu bakarrik ez, ondoren erdigunera joan eta gauza batek bestea ekarri zuen...Eta honaino konta dezaket!

Horrela bada, igandea erresakosoa izaten ari da, beraz, ez daukat egun honi buruzko kontakizun interesgarririk, momentuz. Hau bukatutakoan, gimnasiora gerturatuko naiz, bizikleta estatikoan pedalei eragitera, aspaldiko partez. Ondoren, beti egiten dudan moduan, jacuzzia eta sauna uztartuko ditut atzoko gehiegikeriak botatzeko helburuarekin.

Besterik gabe, hemen bukatzen da nire aste honetako kontakizuna. Atzo edandako "Beck´s" garagardoak nire gaurko idea ahalmena murriztu didan arren, espero dut zuen gustokoa izatea.

Geizki esanak barkatu eta hurrengo astera arte lagunok!

ONDO IZAN!!!

9. ASTEA: Banatzaile, bohemio eta futbolari.

Kaixo irakurle!

Ohartu gabe nire abenturaren amaiera gero eta gertuago dago. Dagoeneko hiru aste baino gutxiago geratzen dira Elgoibar berriz zapaltzeko. Sentipen kontrajarriak. Batetik, hau dena uzteko pena askorekin baina, bestetik, nire etxean egoteko gogoak handiak dira. Dena dela, 19 egun hauek ahalik eta gehien aprobetxatzen saiatuko naiz.

Beno, gehiegi luzatu gabe nire 9. asteak eman duena kontatzen saiatuko naiz.

Dublinek utzitzako sentsatzio gozoarekin hasi nuen astea. Bulegoan egitekorik ez, eta astearte zein asteazkenean lantokiko kamioilariarekin batera, edarien banaketa egiten izan nintzen. Laguntza askorik ez nuen eman, baina kamioian joateak halako zirrara berezi bat sortzen zidan.

Kamioia banaketa egiteko prest

Asteartean, kasualitatez, ezagutzeko gogoa nuen bi herritara joan ginen banaketa egitera, Carrigaline eta Crosshaven herrietara, hain zuzen ere. Ez nuen gehiegi ikusteko aukerarik izan baina txikiak izaki, bertan egon izanak nire helburua betearazi zuen.

Crosshaven

Asteazkenean, aldiz, hiriko hainbat lekutan egin genuen banaketa, aurreko egunekoa baino sinpleagoa, baina interesgarria, era berean.

Astea aurrera joan ahala, bulegoko lana ere azaldu zen eta astea nahiko lanpetuta bukatu dut, beraz, ezin naiz kexatu.

Asteburuaren etorrerarekin, zer bisitatzeko dudak agertu zitzaizkidan. Azkenean, larunbat goizean, Corketik ordubete ingurura dagoen Clonakilty herritxora joatea erabaki nuen. Bakarrik joan nintzen, joateko lagunik ez bait nuen aurkitu. Lagun batek dio nahiko "bohemioa" ematen dudala eta aitortu beharra daukat gauza ugari bakarrik egitea gustatzen zaidala, beraz, arrazoia izango du ezta?

Clonakilty herri txikitxoa da, eta herriguneak ez du ikusteko askorik. Hala ere, bertako gune eta gauza garrantzitsuenak ikusten saiatu nintzen.

Leku honen altxorra, herritik 5km.-ra kokatzen da. Bertan, Inchidoney Island aurki dezakegu, irla bat baino gehiago, itsas zabaleta irteten den muturra den arren. Han, Inchidoney hondartza paregabea dago, herrialdeko hondartzarik politenetakoa kontsideratua dena. Horrela bada, hiru ordun laurden inguruko ibilaldi polit bat eginez, bertara iritsi nintzen.

Hondartzara joateko pasealekua

Hondartzaruntz

Itsasoko ura sartzen

Inchidoney hondartzako sarreretako bat

Beste sarrera bat

Irakurritakoa egiaztatuz, hondartza ikusgarria dela baiezta dezaket, naturala, lasaia eta oso ederra. Iritsitakoan, oinetakoak erantzi eta oinak hondarrarekin kontaktuan jarri nituen. Hori gutxi ez, eta hauek uretan sartu nituen, sentsazio zirraragarria sentituz, benetan.

Lagun berri bat ere egin nuen

Eguraldia oso aldakorra zegoenez, ez nuen denbora gehiegirik eman bertan, baina lekuaz gozatzeko nahikoa izan zen. Argazki eta bideo batzuk atera eta bueltako bidea hartu nuen, guztiz purifikatua eta erlaxatua.

"Zer den lasaitasuna? Hau da lasaitasuna"

Deskonektatzeko unea

Hondartzako ezker aldea

Irlandako haizea bereak egiten

Zerbait bazkaldu eta bueltako autobusa hartu nuen. Etxera iritsi, atseden pixka bat hartu (gutxitxo aukeran) eta beste erresidentzia bateko festa batera joan ginen. Bertan, jende ezaguna ikusi eta jende berria ezagutzeko aukera izan nuen, asko euskaldunak, gainera. Garagardo, musika eta algara artean hiriko erdigunera joateko ordua iritsi zitzaigun. Gaua, pub batean bukatu genuen, baina honen azalpen zehatzik ez dut emango, badaezpada...

Gaurko eguna "aje" pixkatekin hastea sahiestezina izan da. Hala ere, arratsalderako futbol partidu bat egitekoak ginen eta gure hitza beteaz, 20 bat lagun elkartu gara futbol zelai inprobisatu batean. Batzuk kalitatea erakutsiz eta beste askok (ni tartean) ahal genuena eginez, ordu bete pasatxoko partidua jokatu dugu. Emaitza alde batera utzita, arratsaldea pasatzeko modu oso ona begitandu zait.

Eguna errematatzeko, jacuzziaz eta turkiar bainuaz gozatzen izan naiz, asteburuko mugimenduaz deskonektatzeko oso baliagarria, bai jauna.

Besterik gabe, hau da nire aste honek eman duena. Irakurritakoa gustuko izan duzuelakoan, hurrengo astera arte agurtzen naiz.

ONDO IZAN!!!

8. ASTEA: John Williams, The Brewery eta Dublin

Kaixo irakurle!

Lehengo astean aipatu bezala, aste honetako sarrera ere gaur, astelehenean, argitaratuko dut.

Aste honek kontatzeko ugari eman duenez denborarik galdu gabe, harira joango naiz.

Gurasoak agurtu ostean, astearteari eta errutinari neurria hartzea kostatu zitzaidan. Lanean egiteko gutxi eta ordu hil ugari. Arratsaldean erabat deskonektatzeko korrika saiotxo bat egin eta beste pertsona bat nintzen, erabat purifikatuagoa zentzu guztietan.

Asteazkena hildo beretik hasi zen, maiatzaren 1a izan arren, hemen laneguna bait zen (jaieguna gaur ospatu da, zubi antzeko bat eginez). Gau partean, ordea, ikaragarrizko kontzertu batez gozatzeko parada izan nuen. Aurreko egunean, interneten bueltaka nenbilela, hiriko areto nagusian, Cork Opera House aretoan hain zuzen ere, irlandako RTÉ Concert Orchestra famatuak kontzertua eskeintzen zuela ohartu nintzen. Gainera, ez zen nolanahiko kontzertua, John Williams musikagilearen soinu bandez osaturiko emanaldia zen eta bi aldiz pentsatu gabe, sarrera erosi eta arratsaldeko 8ak baino zetxobait lehenago bertan nintzen musika ederraz gozatzeko prest.

Sarrera

Cork Opera House betetzen

Aretoaren panoramika

Orkestra akzioan

Aurreikuspenak guztiz beteta, 2 ordu pasatxoko kontzertu ahaztezina bizi izan nuen, musikariek, John Williams-en konposizio garrantsitzuenak jo zituztezlarik, hala nola: JFK Theme, 1941 March, E.T., Jurassic Park, Superman, Indiana Jones, Star Wars, Schindler´s List, Olympic Fanfare and Theme...

Azken kanta hau grabatzeko aukera izan nuen. Ikusi eta gozatu:

Bitxikeri batzuk ere badauzkat kontatzeko. Batetik, ikusleak, kontzertuaz gozatzen zeuden bitartean, janari eta edari ezberdinak dastatzen zebiltzan. Horrelakorik gurean ez da ikusten, areto edo zinema gehienetan debekatua baitago. Bestetik, kontzertuko azken obra entzun ostean eta zuzendaria ikusleak agurtu eta gero,  berau irtetzera joan eta erori egin zen atril batekin estropozu eginda. Ezuste garrasi batzuk entzun ziren, baina ez zen gehiagorako izan, susto txiki bat besterik ez.

Etxerako bidea, irribarre handi batekin egin nuen, aurretik entzundako soinu bandak abestu eta txistukatuz. Ziur nago kontzertu hau ez dudala inoiz ahaztuko, agian ez orkestraren kalitateagatik, baizik eta non eta noiz ikusteko aukera izateagatik.

Osteguna ere, egun interesgarria izan zen. Hasiera batean, enpresako kamiolariarekin batera, edarien banaketa egitekoa nintzen, bulegoan ez baitago lan handirik niretzat. Baina azken orduan, nire tutoreak, garagardo enpresa batera joateko gonbitea egin zidan bertako beste langile batzuekin batera.

Enpresa hau, 8 Degrees izenekoa, Corketik 55km. ingurura dagoen Mitchelstown izeneko herrian kokatzen da. Hauek, eskuz edo era naturalean egiten dute garagardoa, ingelesez "Craft Beer" deiturikoa. Kotxea hartu eta bertaraino gerturatu ginen. Han, enpresako arduradunak hainbat azalpen eman zizkigun eta niri nahiko ulergaitzak egin bazitzaizkidan ere, oso baliagarriak iruditu zitzaizkidan. Azalpenez gain, hainbat garagardo mota dastatzeko aukera izan genuen eta etxerako botila bat ere oparitu ziguten.

Garagardoa dastatzen

Arduradunaren azalpenei adi

Ostiralean, lan pixka bat egin eta gure praktiken ebaluazio bilera eduki ostean, Dublinerako bidea hartu genuen gutako 4 lagunek. Arratsaldeko 7etan autobusa hartu eta 3 orduren buruan irlandako hiriburura iritsi ginen. Hostalera joan, ekipaia utzi eta bueltaxka bat ematera irten ginen Temple Bar ingurura. Hau, Dublineko pub eta diskoteka gune famatuena da eta bertan jende ugari biltzen da gauero. Pare bat garagardo hartu ostean lotarako bidea hartu genuen.

Larunbat goizean, lehenbizi, Guinness garagardo entzutetsuaren fabrika eta museoa bisitatzen izan ginen. Bertan, garagardoari eta enpresari buruzko informazio mordoa aurki daiteke, produzitzeko erabiltzen dituzten gailu eta metodoez gain. Goiko solairuetako batean, Guinness pinta bat zerbitzatzeko aukera daukazu eta nola ez ,ondoren, dastatzeko. Dastaketa azken soilaruan dagoen "Gravity Bar" ikusgarrian egin genuen. Taberna honek, Dublin hiriko 360º-ko ikuspegia du eta benetan gozagarria da bertan pinta bat hartzea. Garagardo beltza gustoko ez dudan arren, nahiko eroso edan nuen nire tragoa.

Sarrera

Guinness Storehouse-erako sarrerak

Barman lanetan

Pinta klasearen partaideak (ezezagunak barne)

Dublin atzean

Bisitak uste baino gehiago iraun zuen eta fabrikatik irtetzerako bazkaltzeko ordua zen. Bazkalostean, Dublineko gune vikingoa, Trinity College unibertsitatea, St. Stephen´s parkea eta erdigunea (Grafton Street, Temple Bar) ikusi genituen.

Gune vikingoa

Trinity College

Trinity College

Trinity College-ko zelaietako bat

St. Stephen´s Green

Grafton Street

Molly Malone Statue

Temple Bar

Temple Bar

Merezitako dutxa hartu eta hostalean garagardo batzuk hartu genituen, pizza batzuez lagunduta. Ondoren, Temple Bar ingurura bueltatu ginen gaueko giroan murgildurik. Pinta eta musika artean pub-ak ixteko ordua iritsi zen (gogoratu hemen gaueko ordu bietan ixten dituztela gehienak) eta gogoz kontra bada ere, lotara joan ginen.

Afal aurreko garagardoa

Biharamunean, lo gutxiegi eginda, Dublin zertxobait gehiago ezagutzera abiatu ginen. Liffey ibaiaren bidea jarraituz, portu ingurura gerturatu ginen. Bueltako bidean, "Aviva Stadium" eta beste zenbait gune garrantsitzu ikusi genituen. Bazkal aurretik Dublineko kale nagusira gerturatu ginen, O´Connell street-era hain zuzen ere. Inguruan bazkaldu eta arratsaldean "National Gallery" eta "National History" museoez gozatzeko beta izan genuen. Neka-neka eginda, hostaleko gelan atseden pixka bat hartu genuen. Berriz zertxobait atondu eta "Hard Rock" taberna famatura joan ginen garagardo bat hartzeko gogoarekin. Afaldu eta erdigunetik ibilaldi motz bat egin ostean, "Abbey Court" hostalera bueltatu ginen.

Liffey river

Liffey river

O2 Theatre

Norabide ugari

Aviva Stadium

Grand Canal Theatre

O´Connell Street

The Spire

Izozkiaz gozatzen eguraldi paregabearekin

Natural History Museum

National Gallery

Hard Rock Dublin

Amerikar kutsuko jatetxean afaltzen Janire eta Pablorekin batera

Gaur, astelehena, irlandako hiriburua agurtzeko eguna izan da. Hala ere, bueltako autobusa hartu aurretik bertako "Wax museum" edo argizarizko museoan izan gara. Ohartuko zineten bezala, argizariz egindako hainbat pertsonaia famatu eta ez hain famatu ikus daitezke bertan, munduko hainbat hiriburutan daudenen antzera.

Wax Museum

Aitortu beharra daukat asko gustatu zaidala Dublin. Gauza ugari dauzka ikusteko, interesgarria, gaueko giro ona du eta hiria bera ere polita da. Egun gehiago eskeintzea merezi duen hiria da baina, zoritxarrez, guk ez dugu izan horrelako aukerarik. Hortaz, noizbait berriz bueltatzeko esperantza eta gogoa daukat.

Ah! Ahaztu baino lehen esan beharra daukat kasualitatez elgoibartar batekin topo egin nuela atzo, a zer nolako kasualitatea!

Lehengo hildora itzuliz, arratsaldeko 3ak aldean iritsi gara Corkera. Nire gauzak pixka bat txukundu eta hemen naukazue zuei nire asteak eman duena ahalik eta hobekien kontatzen.

Besterik gabe, nire aste hontako bizipenak interesgarriak eta dibertigarriak iruditu zaizkizuelakoan, jaso ezazue besarkada bero bat.

ONDO IZAN!!!